Skip to content
Home » शेती » पालक लागवड (Spinach Cultivation)

पालक लागवड (Spinach Cultivation)

पालक (Spinach) ही एक लोकप्रिय आणि पोषणमूल्यांनी समृद्ध पालेभाजी आहे. पालकमध्ये आयर्न, कॅल्शियम, जीवनसत्त्वे अ, क, आणि ब मुबलक प्रमाणात असतात, ज्यामुळे ती आहारात नियमित सेवनासाठी उपयुक्त ठरते. पालकचा वापर विविध पदार्थांमध्ये केला जातो, जसे की सूप, सलाड, पराठा, आणि भाजी. महाराष्ट्रातील पुणे, नाशिक, आणि औरंगाबाद येथे पालकची लागवड मोठ्या प्रमाणात केली जाते. हे पीक वर्षभर घेतले जाऊ शकते, परंतु योग्य हंगामात लागवड केल्यास उत्पादन आणि गुणवत्ता अधिक चांगली मिळते. पालकच्या वाढीसाठी कमी वेळ लागतो, त्यामुळे हे नगदी पीक म्हणून ओळखले जाते.

हवामान आणि जमीन

पालकच्या पिकासाठी योग्य हवामान आणि मातीची निवड अत्यंत महत्त्वाची आहे, कारण यामुळे पिकाची गुणवत्ता आणि उत्पादन सुधारते.

हवामान

  • तापमान: पालकच्या पिकाला १५ ते २५ अंश सेल्सिअस तापमान सर्वोत्तम ठरते. या तापमानात पालकची उगवण आणि वाढ जलद होते.
  • हवामानाची गरज: कोरडे आणि थंड हवामान पालकच्या पिकासाठी पोषक असते. दमट हवामानात बुरशीजन्य रोगांचा प्रादुर्भाव होऊ शकतो.
  • पावसाची गरज: पालकच्या वाढीच्या सुरुवातीच्या काळात हलका पाऊस पोषक असतो. जास्त पाऊस झाल्यास मुळांचे नुकसान होण्याची शक्यता असते.

जमीन

  • जमिनीचे प्रकार: पालकच्या लागवडीसाठी हलकी, भुसभुशीत, आणि सेंद्रिय पदार्थांनी समृद्ध जमीन सर्वोत्तम मानली जाते. सामू (pH) ६.५ ते ७.५ च्या दरम्यान असावा.
  • जमिनीची तयारी: जमीन सेंद्रिय खतांनी समृद्ध करून भुसभुशीत बनवावी. जमिनीत उत्तम निचरा आवश्यक आहे, कारण पाण्याच्या साचामुळे मुळांचे कुजणे शक्य आहे.
  • सेंद्रिय खतांचा वापर: शेणखत किंवा कंपोस्ट खत मिसळल्यास जमिनीची सुपीकता वाढते आणि पालकची वाढ सुधारते.

लागवडीचा हंगाम

पालक पिकाची लागवड विविध हंगामांत केली जाते, परंतु योग्य कालावधीत लागवड केल्यास उत्पादन अधिक चांगले मिळते. खरीप, रब्बी, आणि उन्हाळी हंगामांमध्ये पालकची लागवड केली जाते.

खरीप हंगाम

  • लागवड कालावधी: खरीप हंगामात पालकची लागवड जून ते ऑगस्ट महिन्यात केली जाते.
  • फायदे: या हंगामात जमिनीत पुरेसा ओलावा राहतो, ज्यामुळे पिकाची उगवण जलद होते.
  • उत्पादन: खरीप हंगामात हेक्टरमागे ८० ते १०० क्विंटल उत्पादन मिळते.

रब्बी हंगाम

  • लागवड कालावधी: रब्बी हंगामात लागवड ऑक्टोबर ते फेब्रुवारी महिन्यात केली जाते.
  • फायदे: या हंगामात थंड हवामानामुळे पालकच्या पानांचा रंग गडद हिरवा राहतो आणि उत्पादनात वाढ होते.
  • उत्पादन: रब्बी हंगामात हेक्टरमागे १०० ते १२० क्विंटल उत्पादन मिळते.

उन्हाळी हंगाम

  • लागवड कालावधी: उन्हाळी हंगामात लागवड मार्च ते मे महिन्यात केली जाते.
  • फायदे: उन्हाळ्यात पालकला चांगली बाजारपेठ मिळते, परंतु सिंचन व्यवस्थित करणे महत्त्वाचे असते.
  • उत्पादन: उन्हाळी हंगामात हेक्टरमागे ७० ते ९० क्विंटल उत्पादन मिळू शकते.
पालक लागवड (Spinach Cultivation)
पालक लागवड (Spinach Cultivation) – Rasbak, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

सुधारित जाती

योग्य जातींची निवड केल्यास पालकच्या पिकाची गुणवत्ता आणि उत्पादनात वाढ होते. विविध हंगामांसाठी सुधारित जाती उपलब्ध आहेत, ज्यामुळे शेतकऱ्यांना जास्त फायदा होतो.

पुसा हरित

  • वैशिष्ट्ये: ही जाती लवकर वाढणारी असून पानं गडद हिरवी आणि मऊ असतात. बाजारपेठेत या जातीची मागणी अधिक आहे.
  • वाढीचा कालावधी: ३० ते ३५ दिवसांत तयार होते.
  • उत्पादन: हेक्टरमागे १२० ते १५० क्विंटल उत्पादन मिळते.

ऑल ग्रीन

  • वैशिष्ट्ये: ही जात वर्षभर लागवडीसाठी योग्य आहे. पानं मोठी आणि आकर्षक हिरवी असतात. पिकाची प्रतिकारशक्ती चांगली असते.
  • वाढीचा कालावधी: २५ ते ३० दिवसांत तयार होते.
  • उत्पादन: हेक्टरमागे १०० ते १२० क्विंटल उत्पादन मिळते.

स्थानिक आणि संकरीत जाती

  • स्थानिक जाती: ‘बरीक पालक’ आणि ‘महाकाली’ या जाती महाराष्ट्रातील काही भागात लोकप्रिय आहेत. या जाती कमी खर्चात आणि कमी पाण्यात चांगले उत्पादन देतात.
  • संकरीत जाती: ‘पुसा हायब्रिड’ ही संकरीत जात मोठी आणि गडद हिरवी पानं देते. या जातीचे उत्पादन जास्त असून ती रोगप्रतिकारक आहे.

बियाणे प्रमाण आणि निवड

पालकच्या पिकासाठी बियाणे निवड आणि योग्य प्रमाण वापरणे महत्त्वाचे आहे, कारण यामुळे उगवण दर आणि उत्पादनात सुधारणा होते.

बियाणे प्रमाण

  • प्रमाण: पालकच्या लागवडीसाठी प्रति हेक्टर २० ते २५ किलो बियाणे पुरेसे असते.
  • बियाणे प्रक्रिया: बियाण्यांना पेरणीपूर्वी ८ ते १० तास पाण्यात भिजवून ठेवावे. यामुळे बियाण्यांची उगवण जलद होते आणि उत्पादनात वाढ होते.
  • बियाणे चाचणी: पेरणीपूर्वी बियाण्याची उगवण चाचणी करावी. ८५% पेक्षा जास्त उगवण क्षमता असणारी बियाणे वापरणे फायदेशीर ठरते.
  • बियाणे प्रक्रिया: बियाण्यांना थायरम किंवा कॅप्टन पावडरने प्रक्रिया करावी. प्रति किलो बियाण्यास २ ग्रॅम पावडर वापरल्यास बुरशीजन्य रोगांपासून संरक्षण मिळते.

बियाण्यांची निवड

  • उच्च गुणवत्ता बियाणे: ‘पुसा हरित’ आणि ‘ऑल ग्रीन’ यांसारख्या उच्च गुणवत्ता आणि प्रमाणित बियाणे वापरल्यास उत्पादन आणि गुणवत्ता सुधारते.
  • साठवण: बियाणे हवेशीर आणि कोरड्या ठिकाणी ठेवावीत. ओलसर वातावरणात बियाण्यांची उगवण क्षमता कमी होते.
  • बियाणे प्रक्रिया: पेरणीपूर्वी बियाण्यांना रायझोबियम किंवा पीएसबी जीवाणूंची प्रक्रिया करावी, ज्यामुळे मुळांना अधिक पोषण मिळते.

पूर्वमशागत आणि लागवड पद्धती

योग्य पूर्वमशागत आणि पेरणी पद्धती पिकाच्या वाढीसाठी आणि उत्पादनासाठी महत्त्वाच्या ठरतात. मातीची योग्य तयारी, पेरणीची पद्धत आणि योग्य अंतर राखल्यास उत्पादन वाढते.

पूर्वमशागत

  • नांगरणी: जमिनीत दोन उभी आणि एक आडवी नांगरणी करून ढेकळे फोडावीत आणि माती भुसभुशीत बनवावी.
  • कंपोस्ट खत: हेक्टरमागे १५ ते २० टन सेंद्रिय खत किंवा शेणखत मिसळावे, ज्यामुळे मातीची सुपीकता वाढते.
  • मल्चिंग: पेरणीपूर्वी मल्चिंग करावे, ज्यामुळे मातीतील ओलावा टिकतो आणि तणांची वाढ कमी होते.

लागवड पद्धती

  • सपाट वाफा पद्धत: सपाट वाफे तयार करण्यासाठी ३० ते ४५ सेंमी अंतर ठेवून ओळी आखाव्यात. बियाणे ५ ते ७ सेंमी खोलीवर पेरावेत आणि पेरणीनंतर मातीच्या थराने झाकावे.
  • गादी वाफा पद्धत: गादी वाफा पद्धतीने पेरणी केल्यास मुळांना पोषणतत्त्वे अधिक मिळतात. वाफे साधारणतः १ मीटर रुंद आणि १५ सेंमी उंच असावेत.
  • विरळणी: पेरणीनंतर १५ ते २० दिवसांनी विरळणी करावी. जोमदार रोपांची निवड करून कमजोर रोपे काढून टाकावीत.
  • पाणी व्यवस्थापन: पेरणी झाल्यानंतर हलके पाणी द्यावे, ज्यामुळे बियाण्यांची उगवण जलद होते.

खते आणि पाणी व्यवस्थापन

पालकच्या पिकासाठी योग्य खते आणि पाणी व्यवस्थापन केल्यास उत्पादन आणि गुणवत्ता सुधारते. पालकला जलद वाढीसाठी पोषणतत्त्वांची गरज असते, त्यामुळे योग्य प्रमाणात खते आणि नियमित पाणी पुरवणे आवश्यक आहे.

खते व्यवस्थापन

  • सेंद्रिय खते: हेक्टरमागे १५ ते २० टन सेंद्रिय खत, शेणखत किंवा कंपोस्ट खत मिसळल्यास मातीची सुपीकता वाढते आणि पिकाची वाढ चांगली होते.
  • रासायनिक खते: नत्र, स्फुरद, आणि पालाश यांचा योग्य वापर पिकाच्या पोषणासाठी महत्त्वाचा आहे.
    • नत्र: पेरणीपूर्वी ३० किलो नत्र प्रति हेक्टर द्यावे, ज्यामुळे पिकाच्या पानांची वाढ जलद होते.
    • स्फुरद: २० किलो स्फुरद प्रति हेक्टर वापरल्यास मुळांची वाढ सुधारते.
    • पालाश: २५ किलो पालाश प्रति हेक्टर वापरल्यास पिकाची प्रतिकारशक्ती वाढते.
  • वरखत देणे: पेरणीनंतर ३० दिवसांनी नत्राचा दुसरा हप्ता २० किलो प्रति हेक्टर द्यावा, ज्यामुळे पानांची हिरवीगार वाढ होते.

पाणी व्यवस्थापन

  • पहिली पाणी पाळी: पेरणीनंतर लगेच हलके पाणी द्यावे, ज्यामुळे बियाण्यांची उगवण जलद होते.
  • नियमित सिंचन: पिकाच्या वाढीच्या काळात दर ५ ते ७ दिवसांनी पाणी द्यावे. उन्हाळ्यात पाणी पाळ्या कमी अंतराने द्याव्यात, कारण पाण्याची गरज जास्त असते.
  • ड्रिप सिंचन: ड्रिप सिंचन पद्धती वापरल्यास पाण्याचा अपव्यय कमी होतो आणि मुळांना आवश्यक पाणी मिळते.
  • शेवटची पाणी पाळी: काढणीपूर्वी ५ ते ७ दिवस पाणी देणे थांबवावे, ज्यामुळे पानांमध्ये गोडी आणि पोषणतत्त्वांची वाढ होते.

आंतरमशागत आणि तण नियंत्रण

योग्य आंतरमशागत आणि तण नियंत्रण केल्यास पालकच्या पिकाची गुणवत्ता वाढते आणि उत्पादनात सुधारणा होते. तणांचा प्रादुर्भाव पिकाच्या वाढीस अडथळा आणू शकतो.

आंतरमशागत

  • खुरपणी: पेरणीनंतर १५ ते २० दिवसांनी पहिली खुरपणी करावी. खुरपणीमुळे माती हलकी होते आणि मुळांना ऑक्सिजन मिळतो.
  • विरळणी: पेरणीनंतर १५ दिवसांनी विरळणी करावी. जोमदार आणि ताज्या रोपांची निवड करून कमजोर रोपे काढून टाकावीत, ज्यामुळे पिकाची वाढ सुधारते.
  • मल्चिंग: मातीतील ओलावा टिकवण्यासाठी मल्चिंग करणे फायदेशीर ठरते. प्लास्टिक मल्चिंग किंवा गवताचा वापर केल्यास पाण्याचे नुकसान कमी होते.

तण नियंत्रण

  • तणनाशक वापर: पेरणीपूर्वी पेंडीमेथालिन किंवा ऑक्सिफ्लॉरफेन यांसारखी तणनाशके वापरावीत, ज्यामुळे तणांची वाढ नियंत्रित होते.
  • जैविक तण नियंत्रण: सेंद्रिय पद्धतीने तण काढण्यासाठी नियमित खुरपणी करावी, ज्यामुळे पिकाची गुणवत्ता टिकून राहते.
  • यांत्रिक तण नियंत्रण: ट्रॅक्टर किंवा हँड-हो यंत्रांचा वापर करून तण काढले जाऊ शकतात, ज्यामुळे शेतातील पिकाचे संरक्षण होते.

रोग आणि कीड व्यवस्थापन

पालकच्या पिकावर विविध रोग आणि कीडांचा प्रादुर्भाव होऊ शकतो, ज्यामुळे उत्पादनात घट येते. योग्य नियंत्रण पद्धती आणि सेंद्रिय उपायांचा अवलंब केल्यास पिकाचे संरक्षण करता येते आणि गुणवत्ता सुधारते.

प्रमुख रोग

  • करपा रोग (Powdery Mildew): या बुरशीजन्य रोगामुळे पानांवर पांढरे चूर्णासारखे डाग दिसतात. प्रादुर्भाव जास्त झाल्यास पाने वाळतात आणि उत्पादन घटते.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात २५ ग्रॅम सल्फर मिसळून फवारणी करावी. १० ते १५ दिवसांच्या अंतराने फवारणी करावी.
  • पानांवरील ठिपके रोग (Leaf Spot Disease): या रोगामुळे पानांवर तपकिरी आणि गोलाकार डाग दिसतात. हरित द्रव्याचे नुकसान होऊन झाडाची वाढ कमी होते.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात ३० ग्रॅम मॅन्कोझेब किंवा कॉपर ऑक्सिक्लोराईड मिसळून फवारणी करावी.
  • डाऊनी मिल्ड्यू (Downy Mildew): पानांच्या खालच्या बाजूवर पिवळे किंवा तपकिरी रंगाचे डाग दिसतात. या रोगाचा प्रादुर्भाव दमट हवामानात वाढतो.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात २५ ग्रॅम मेटालॅक्सिल मिसळून फवारणी करावी.

प्रमुख कीड

  • मावा (Aphids): मावा कीड पानांचा रस शोषून पिकाची वाढ कमी करते. प्रादुर्भाव झाल्यास पाने पिवळी पडतात.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात २ मिली डायमेथोएट किंवा मिथिलडिमेटॉन मिसळून फवारणी करावी.
  • फुलकिडे (Thrips): फुलकिडे पानांचा रस शोषतात, ज्यामुळे पानांवर पांढरे ठिपके दिसतात आणि उत्पादन कमी होते.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात १.५ मिली मोनोक्रोटोफॉस मिसळून फवारणी करावी.
  • शेंडेअळी (Leaf Miner): ही कीड पानांवर रेषा काढते आणि हरित द्रव्याचे नुकसान करते, ज्यामुळे झाडाची वाढ खुंटते.
    • उपाय: १० लिटर पाण्यात २ मिली क्विनॉलफॉस मिसळून फवारणी करावी.

काढणी आणि उत्पादन

पालक पिकाची योग्य काढणी पद्धती आणि वेळ ठरवणे हे उत्पादन आणि गुणवत्ता वाढवण्यासाठी महत्त्वाचे आहे. काढणी योग्य वेळी केल्यास चांगले उत्पादन मिळते आणि बाजारात दर चांगला मिळतो.

काढणीची योग्य वेळ

  • काढणीची वेळ: पेरणीनंतर ३० ते ४५ दिवसांत पालकची काढणी करावी. पानं ताजीतवानी आणि हिरवी असताना काढणी करावी.
  • काढणी पद्धत: पालकची काढणी हाताने किंवा कात्रीने करावी. देठ कापताना मुळांना नुकसान होणार नाही याची काळजी घ्यावी.
  • काढणीचे अंतर: काढणी नियमितपणे दर १५ ते २० दिवसांनी करावी, ज्यामुळे पानांची नवीन वाढ जलद होते.

उत्पादन क्षमता आणि प्रतवारी

  • उत्पादन क्षमता: पालकचे उत्पादन हंगामानुसार बदलते. खरीप आणि रब्बी हंगामात हेक्टरमागे १०० ते १५० क्विंटल उत्पादन मिळू शकते, तर उन्हाळ्यात ८० ते १०० क्विंटल उत्पादन मिळते.
  • प्रतवारी: काढणीनंतर ताज्या आणि हिरव्या पानांची निवड करावी. खराब किंवा पिवळसर पानं वेगळी करावीत, ज्यामुळे चांगली प्रतवारी मिळते.
  • साठवण: काढणीनंतर पानं थंड ठिकाणी ठेवावीत, ज्यामुळे ती ताजी राहतात आणि विक्रीसाठी योग्य बनतात.

साठवणूक आणि प्रक्रिया

पालकच्या पानांची ताजेतवाने ठेवणे आणि साठवणूक पद्धती योग्य केल्यास पिकाची गुणवत्ता टिकवून ठेवता येते आणि बाजारात चांगला दर मिळतो. प्रक्रिया उद्योगात पालकचा वापर विविध प्रकारे केला जातो.

साठवणूक पद्धती

  • ताज्या पानांची साठवण: पालकची काढणी झाल्यानंतर पानं स्वच्छ पाण्याने धुवावीत. नंतर पानं कोरडी करून हवेशीर ठिकाणी ठेवावीत, ज्यामुळे ती ताजीतवानी राहतात.
  • थंड साठवण: पालक पानं ० ते ५ अंश सेल्सिअस तापमानावर ठेवावीत, ज्यामुळे ती ७ ते १० दिवस ताजी राहतात. फ्रिजमध्ये ठेवल्यास पानांमध्ये ओलावा टिकतो आणि पानं कुरकुरीत राहतात.
  • प्रक्रिया उद्योग: पालकचा वापर सूप, सॅलड, पराठा, आणि पालक प्युरी तयार करण्यासाठी केला जातो. सुकवलेल्या पालक पानांचा पावडर स्वरूपात औषध आणि पोषणपूरक पदार्थांमध्ये वापर केला जातो.

विक्री आणि निर्यात

  • बाजारपेठेत विक्री: ताज्या आणि स्वच्छ पानांची निवड केल्यास विक्रीसाठी चांगला दर मिळतो. थेट शेतकरी बाजार किंवा स्थानिक मंडईत विक्री केल्यास अधिक फायदा होतो.
  • निर्यात: पालकच्या पानांची निर्यात प्रामुख्याने अमेरिका, युरोप, आणि मध्य पूर्व देशांमध्ये होते. निर्यात करण्यासाठी गुणवत्ता प्रमाणित आणि सेंद्रिय पद्धतीने पिकवलेले पानं अधिक मागणीसाठी प्रसिद्ध आहेत.
  • पॅकेजिंग: पानं पॅक करताना प्लास्टिक किंवा बायोडिग्रेडेबल पॅकेजिंगचा वापर केल्यास पानं ताजी राहतात आणि ग्राहकांना आकर्षित करतात.

पोषण मूल्य आणि औषधी गुणधर्म

पालकच्या पानांमध्ये पोषणतत्त्वे मुबलक प्रमाणात असतात, ज्यामुळे ती आहारात महत्त्वाची भूमिका बजावतात. पालकचे औषधी गुणधर्म देखील त्याच्या आरोग्यदायी फायद्यांमध्ये भर घालतात.

पोषण मूल्य

  • आयर्न (लोह): पालकमध्ये मुबलक प्रमाणात लोह आढळते, ज्यामुळे रक्तातील हिमोग्लोबिन वाढण्यास मदत होते.
  • कॅल्शियम: पालकमध्ये कॅल्शियमची मात्रा चांगली असते, ज्यामुळे हाडे मजबूत होतात.
  • जीवनसत्त्वे: पालकमध्ये जीवनसत्त्वे अ, क, आणि ब मुबलक प्रमाणात असतात. जीवनसत्त्व क मुळे प्रतिकारशक्ती वाढते आणि जीवनसत्त्व अ मुळे दृष्टी सुधारते.
  • आहारातील फायबर: पालकच्या पानांमध्ये आहारातील फायबर अधिक असल्यामुळे पचनसंस्थेला मदत होते आणि बद्धकोष्ठता कमी होते.

औषधी गुणधर्म

  • रक्तशुद्धीकरण: पालकमध्ये आढळणारे लोह आणि क्लोरोफिल घटक रक्तशुद्धीकरणात मदत करतात.
  • अँटीऑक्सिडंट्स: पालकचे पानं अँटीऑक्सिडंट्सने समृद्ध असतात, ज्यामुळे शरीरातील मुक्त रॅडिकल्स कमी होतात आणि रोगप्रतिकारशक्ती वाढते.
  • डायबेटीस नियंत्रण: पालकमध्ये कमी ग्लायसेमिक इंडेक्स असल्यामुळे रक्तातील साखर नियंत्रित ठेवण्यास मदत होते.
  • हृदय आरोग्य: पालकमध्ये आढळणारे ओमेगा-३ फॅटी ऍसिड्स आणि फायबर हृदयाच्या आरोग्यासाठी फायदेशीर ठरतात.

संदर्भ सूची

  1. पालक लागवड मार्गदर्शन – महाराष्ट्र कृषी विभाग
    http://krishi.maharashtra.gov.in/Site/Home/CategoryContent.aspx?ID=f447eb55-e8bd-499b-82bf-eda02cb56fba
  2. पालक लागवड तंत्रज्ञान आणि नफा – पुढारी
    https://pudhari.news/latest/spinach-farming-and-profit
  3. पालक लागवड तंत्रे आणि व्यवस्थापन – कृषी जागरण
    https://marathi.krishijagran.com/agripedia/improvised-ways-of-spinch-cultivation-and-management-for-more-producction/

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *