जस्टिन ट्रूडो (जन्म: २५ डिसेंबर १९७१) हे कॅनडाचे २३ वे पंतप्रधान आणि २०१३ पासून लिबरल पक्षाचे नेते आहेत. त्यांचे वडील पियरे ट्रूडो हे देखील कॅनडाचे माजी पंतप्रधान होते, त्यामुळे जस्टिन यांना राजकारणाचा वारसा लाभलेला आहे. लहानपणापासूनच राजकारणात असलेल्या ट्रूडो यांनी २००८ मध्ये पापिनो या मतदारसंघातून हाऊस ऑफ कॉमन्समध्ये सदस्य म्हणून प्रवेश केला. त्यांच्या कार्यक्षमतेमुळे पक्षात लवकरच त्यांची चमकदार प्रगती झाली आणि २०१५ मधील फेडरल निवडणुकीत लिबरल पक्षाच्या निर्णायक विजयानंतर पंतप्रधान म्हणून त्यांची निवड झाली. या निवडणुकीमुळे कॅनडाच्या राजकारणात मोठा बदल झाला, कारण नव्या धोरणांमध्ये विविधता, समावेशकता आणि हवामान बदलावर लक्ष केंद्रित करण्यात आले होते.[१]
ट्रूडो यांच्या कार्यकाळात अनेक महत्त्वाकांक्षी योजना राबवल्या गेल्या. त्यामध्ये हवामान बदलावरील उपाययोजना, आर्थिक विकासासाठी मोठ्या गुंतवणुका आणि सामाजिक समता प्रोत्साहित करणारी धोरणे यांचा समावेश आहे. परंतु, त्यांच्या सरकारला काही विवादांसोबतही तोंड द्यावे लागले आहे. SNC-Lavalin प्रकरण आणि काळ्या रंगाचा मेकअप (Blackface) केल्याच्या त्यांच्या पूर्वीच्या कृत्यांनी नैतिकतेवर प्रश्नचिन्ह निर्माण केले, ज्यामुळे सार्वजनिक चर्चेत त्यांच्या नेतृत्वावरील विश्वासार्हतेबद्दल वाद निर्माण झाला.[४]
कोविड-१९ महामारीच्या काळातील ट्रूडो यांच्या प्रशासनाची प्रतिक्रिया आणि त्यांच्या धोरणात्मक निर्णयांमुळे त्यांच्या लोकप्रियतेत चढ-उतार झाले. सुरुवातीच्या लोकप्रियतेनंतर, त्यांच्या सरकारला काही अडचणींचा सामना करावा लागला. २०१९ च्या निवडणुकीत लिबरल पक्षाचा बहुमत कमी झाले आणि २०२१ मध्ये त्यांना अल्पमत सरकारचा सामना करावा लागला. या घडामोडींनी कॅनडातील वाढत्या हवामान धोरणाच्या प्रभावीतेबद्दल आणि आर्थिक व्यवस्थापनाबद्दल प्रश्न उपस्थित केले.[५]
ट्रूडो यांच्या पर्यावरण धोरणांवर विविध स्तरांवर टीका झाली आहे. विरोधी पक्षांबरोबरच, लिबरल पक्षातील काही सदस्यांनीही त्यांच्या धोरणांवर प्रश्नचिन्ह उपस्थित केले. कॉर्पोरेट हितसंबंधांना प्राधान्य दिल्याचे आरोप करण्यात आले, ज्यामुळे हवामान कृतीच्या प्रति त्यांच्या सरकारच्या बांधिलकीबद्दल शंका निर्माण झाली.[७]
जस्टिन ट्रूडो यांचे विवाह सोफी ग्रेगॉयर यांच्याशी झाले असून, त्यांना तीन मुले आहेत. त्यांचे वैयक्तिक जीवन आणि राजकीय कारकीर्द अनेकदा एकत्रितपणे चर्चेत येतात. त्यांच्या कुटुंबाचा वारसा आणि त्यांच्या स्वतःच्या दृष्टीकोनातून ते कॅनडाच्या भविष्याबद्दल मार्गदर्शन करतात. आधुनिक कॅनडाच्या राजकारणातील एक प्रमुख व्यक्तिमत्त्व म्हणून, ट्रूडो यांनी कॅनडाच्या सामाजिक आणि राजकीय चर्चेत महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली आहे.[९]
प्रारंभिक जीवन आणि शिक्षण
जस्टिन ट्रूडो यांचा जन्म २५ डिसेंबर १९७१ रोजी ओटावा, ओंटारियो, कॅनडा येथे झाला. त्यांचे वडील पियरे इलियट ट्रूडो हे कॅनडाचे माजी पंतप्रधान होते आणि आई मार्गरेट सिंग्लेर यांच्यासोबत जस्टिन हा त्यांचा मोठा मुलगा आहे. पियरे ट्रूडो यांनी १९६८ ते १९७९ आणि पुन्हा १९८० ते १९८४ या काळात पंतप्रधानपद भूषवले होते. राजकीय दृष्ट्या प्रतिष्ठित कुटुंबात वाढल्यामुळे जस्टिन ट्रूडो यांना लहान वयातच राजकारण आणि सार्वजनिक जीवनाचे ज्ञान मिळाले. त्यांच्या या प्रारंभिक अनुभवांनी त्यांचे शासन, समाजातील समस्या आणि राजकीय दृष्टिकोन समृद्ध केला, ज्याचा प्रभाव त्यांच्या भविष्यातील राजकीय कारकिर्दीवर झाला.
जस्टिन यांनी मॅकगिल विद्यापीठात प्रवेश घेतला आणि १९९४ साली साहित्य विषयात कला शाखेतील पदवी (Bachelor of Arts) मिळवली. त्यानंतर, उच्च शिक्षणासाठी त्यांनी ब्रिटिश कोलंबिया विद्यापीठात प्रवेश घेतला आणि १९९८ साली शिक्षणशास्त्रात पदवी (Bachelor of Education) प्राप्त केली. विद्यापीठात असताना जस्टिन ट्रूडो विविध विद्यार्थी संघटना आणि कार्यक्रमांमध्ये सक्रीय सहभागी होते, ज्यातून त्यांच्या नेतृत्वक्षमता आणि सामाजिक सहभागाची आवड दिसून आली.
शिक्षण पूर्ण केल्यानंतर, जस्टिन यांनी व्हँकुव्हर, ब्रिटिश कोलंबिया येथे शिक्षक म्हणून काम केले. त्यांनी नाटक, फ्रेंच आणि गणित विषय शिकवले. शिक्षण क्षेत्रातील अनुभवाने त्यांना युवकांसमोरील आव्हाने समजली, विशेषतः गुणवत्तापूर्ण शिक्षण आणि संसाधनांच्या उपलब्धतेबाबत. शिक्षण आणि युवकांसंबंधी असलेली त्यांची बांधिलकी त्यांच्या राजकीय धोरणात महत्त्वपूर्ण ठरली, कारण त्यांनी कॅनडातील तरुणांच्या गरजा आणि आकांक्षा पूर्ण करण्यावर लक्ष केंद्रित केले.[१][६]
राजकीय कारकीर्द
प्रारंभिक राजकीय सहभाग
जस्टिन ट्रूडो यांच्या राजकीय कारकीर्दीची सुरुवात २००८ मध्ये झाली, जेव्हा त्यांनी पापिनो मतदारसंघातून संसदेचे सदस्य (Member of Parliament) म्हणून निवडून आले. त्यांनी त्या वेळी विद्यमान ब्लॉक क्यूबेक्वा पक्षाच्या उमेदवाराला १,१८९ मतांनी पराभूत केले.[२] या विजयाने लिबरल पक्षातील त्यांच्या प्रवासाची सुरूवात केली, ज्याचा शेवट पुढे पक्षाचे नेतृत्व आणि देशाचे पंतप्रधानपद मिळवण्यात झाला.
लिबरल पक्षाचे नेतृत्व
२०११ मधील फेडरल निवडणुकीतील मोठ्या पराभवानंतर, लिबरल पक्षाच्या नेतृत्वाच्या निवडणुकीत जस्टिन ट्रूडो यांनी २०१३ साली अंतरिम नेते बॉब रे यांच्या जागी लिबरल पक्षाचे नेतृत्व स्वीकारले.[२] त्यांच्या नेतृत्वात पक्षाची नवी घडण आणि बदलावर भर दिला गेला. पारंपारिक राजकीय नेतृत्वापासून अंतर ठेवून त्यांनी ताज्या चेहऱ्यांना पुढे आणले. विशेषतः त्यांच्या भावास, साचा ट्रूडो यांना क्यूबेकमध्ये महत्त्वाची जबाबदारी दिली.[१२] ट्रूडो यांच्या मार्गदर्शनाखाली लिबरल पक्षाने आपली प्रतिमा सुधारण्याचा आणि मतदारांशी पुन्हा नाते जोडण्याचा प्रयत्न केला.
पंतप्रधानपदाची निवड
२०१५ मध्ये फेडरल निवडणुकीत निर्णायक विजय मिळवून जस्टिन ट्रूडो कॅनडाचे दुसरे सर्वांत तरुण पंतप्रधान बनले.[३][२] या विजयाने कॅनडाच्या राजकारणात एक महत्त्वपूर्ण टप्पा गाठला. देशात नवीन सुधारणा आणि समावेशकतेवर भर देणाऱ्या धोरणांसाठी ही निवडणूक उत्साहाने साजरी करण्यात आली. त्यांच्या कार्यकाळात कोविड-१९ महामारीचा सामना करावा लागला, ज्यामुळे त्यांच्या नेतृत्व क्षमता कसोटीला लागल्या.[३] २०१९ च्या निवडणुकीत थोड्याच मताधिक्याने विजय मिळाल्याने त्यांच्या संसदीय शक्तीत घट झाली, परंतु तरीही ते कॅनडाच्या राजकारणातील एक प्रमुख व्यक्तिमत्त्व म्हणून टिकून राहिले आणि तिसऱ्या कार्यकाळासाठी प्रयत्नशील राहिले.[३]
राजकीय तत्त्वज्ञान आणि सार्वजनिक भावना
ट्रूडो यांनी त्यांच्या राजकीय प्रवासात जनतेशी संवाद साधण्याची आणि त्यांच्या अपेक्षांची पूर्तता करण्याची इच्छा व्यक्त केली आहे. त्यांच्या कुटुंबाच्या वारशाचा विचार आणि सार्वजनिक सेवेसाठी पूर्णतः समर्पित होण्यासाठी आवश्यक असलेल्या अटींवर विचार करून त्यांनी आपले राजकीय उद्दिष्टे निश्चित केली आहेत.[१३][१४] त्यांच्या विचारशील दृष्टिकोनामुळे आणि बदलत्या राजकीय परिस्थितीमुळे त्यांच्या धोरणांवर आणि सार्वजनिक प्रतिमेवर प्रभाव पडतो, ज्यामुळे ते आधुनिक जगातील नेतृत्वाच्या जटिलतेला योग्यरित्या हाताळत आहेत.
जस्टिन ट्रूडो : कॅनडाचे पंतप्रधान
जस्टिन ट्रूडो यांनी ४ नोव्हेंबर २०१५ पासून कॅनडाचे पंतप्रधानपद भूषवले आहे, ज्यामुळे ते या पदावर असणारे २३ वे व्यक्ती आहेत. २०१३ पासून ते लिबरल पक्षाचे नेते देखील आहेत.[९][१५] २५ डिसेंबर १९७१ रोजी जन्मलेल्या जस्टिन ट्रूडो हे माजी पंतप्रधान पियरे ट्रूडो यांचे पुत्र आहेत, जे १९६८ ते १९८४ या काळात कॅनडाच्या राजकारणातील एक महत्त्वपूर्ण व्यक्तिमत्त्व होते.[२][१०]
प्रारंभिक कारकीर्द आणि राजकीय प्रगती
राजकारणात प्रवेश करण्यापूर्वी, जस्टिन ट्रूडो यांनी ब्रिटिश कोलंबिया येथे शिक्षक म्हणून कार्य केले. त्यांनी पर्यावरणीय मुद्द्यांसाठी आणि कॅनडाच्या राष्ट्रीय युवक सेवा कार्यक्रमासाठी प्रचार केला.[१५] त्यांच्या राजकीय प्रवासाची सुरुवात २००८ साली पापिनो मतदारसंघातून संसदेचे सदस्य म्हणून निवडून येऊन झाली. त्यांनी लवकरच लिबरल पक्षात प्रगती केली आणि २०१३ साली पक्षाचे नेतृत्व स्वीकारले.[९] त्यांच्या करिष्म्यामुळे आणि राजकीय पार्श्वभूमीमुळे अनेकांना वाटले की त्यांना नेतृत्वासाठीच तयार केले गेले आहे.[१०]
पंतप्रधान म्हणून कार्यकाळ
पंतप्रधान म्हणून जस्टिन ट्रूडो यांचा पहिला कार्यकाळ अनेक महत्त्वाच्या कायदे सुधारांमुळे गाजला. हवामान बदल, आर्थिक विकास आणि सामाजिक समतेसाठी त्यांनी विविध योजना राबवल्या. तथापि, SNC-Lavalin प्रकरण आणि काळ्या रंगाचा मेकअप (Blackface) संबंधित वादामुळे त्यांच्या कार्यकाळात वाद निर्माण झाले.[४][५] या विवादांनंतरही, ऑक्टोबर २०१९ च्या निवडणुकीत ट्रूडो पुन्हा निवडून आले, परंतु त्यावेळी त्यांचे सरकार अल्पमतात आले. कॅनडाच्या इतिहासात विद्यमान पंतप्रधान म्हणून सर्वात कमी लोकप्रियता मिळवून ते निवडून आले.[४]
२०२१ साली, ट्रूडो यांनी आपल्या स्थानाला अधिक बळकटी देण्यासाठी वेळेपूर्वीच निवडणूक जाहीर केली, परंतु निकाल २०१९ सारखाच राहिला, ज्यामुळे त्यांचे अल्पमत सरकार कायम राहिले.[४] त्यांच्या प्रशासनाने कोविड-१९ महामारीला प्रतिसाद देण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली. त्यांनी आरोग्य उपाययोजना राबवल्या आणि आर्थिक मदत पुरवली, ज्यामुळे प्रभावित कॅनेडियन नागरिकांना आधार मिळाला.[६] महामारीच्या काळात ट्रूडो यांनी नेतृत्वाची दृश्यमानता कायम ठेवली, सार्वजनिक संपर्क साधला आणि आरोग्य अधिकाऱ्यांशी समन्वय साधून सुरक्षिततेसाठी उपाययोजना राबवल्या.[६]
वैयक्तिक जीवन
जस्टिन ट्रूडो यांनी सोफी ग्रेगॉयर यांच्याशी विवाह केला असून त्यांना तीन मुले आहेत.[१५] त्यांच्या कुटुंबाचा वारसा आणि सार्वजनिक जीवनातील प्रारंभिक अनुभवांनी त्यांच्या राजकीय ओळखीवर आणि शासनपद्धतीवर मोठा प्रभाव टाकला आहे. पंतप्रधान म्हणून त्यांनी आपल्या वैयक्तिक कथा आणि व्यापक नेतेपदाच्या जबाबदाऱ्यांमध्ये संतुलन साधण्याचा प्रयत्न केला आहे.[१०]
सार्वजनिक प्रतिमा आणि जनमानस
जस्टिन ट्रूडो यांच्या विषयी जनमतामध्ये मोठी विभागणी आढळते. विविध सर्वेक्षणांनुसार, कॅनेडियन नागरिकांमध्ये त्यांच्याबद्दल मिश्र भावना आहेत. सुमारे १९% लोक तटस्थ मत व्यक्त करतात, तर १०% लोक काही प्रमाणात नकारात्मक विचार मांडतात, आणि २७% लोक खूप नकारात्मक मत व्यक्त करतात. तसेच, ५% उत्तरदात्यांना त्यांच्याबद्दल मत तयार करण्यासाठी पुरेशी माहिती नसल्याचे दिसते.[१६]
लोकसंख्याशास्त्रीय विभागणी
ट्रूडो यांच्या लोकप्रियतेचे दर विविध लोकसंख्याशास्त्रीय गटांमध्ये भिन्न आहेत. ‘अँगस रीड’च्या आकडेवारीनुसार, महिलांमध्ये, विशेषतः ५५ वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या महिलांमध्ये त्यांची लोकप्रियता जास्त आहे. नुकत्याच झालेल्या सर्वेक्षणात या गटातील ४८% महिलांनी ट्रूडो यांना समर्थन दर्शवले आहे. तथापि, ३५-५४ वयोगटातील महिलांमध्ये सप्टेंबर २०२२ पासून त्यांची लोकप्रियता ४५% वरून ३७% पर्यंत घसरली आहे.[१७][१८]
पुरुषांमध्ये, १८-३४ वयोगटातील पुरुषांच्या सध्याच्या लोकप्रियतेचे प्रमाण ३८% आहे. तर, ५५ वर्षांपेक्षा जास्त वयाच्या पुरुषांमध्ये ३६% आणि ३५-५४ वयोगटातील पुरुषांमध्ये फक्त ३४% लोकांनी ट्रूडो यांना समर्थन दिले आहे.[१८]
प्रतिमा आणि सार्वजनिक धारणा
ट्रूडो यांच्या प्रतिमेवर त्यांच्या कार्यक्षमतेबद्दलच्या आणि पारदर्शकतेबद्दलच्या जनतेच्या विचारांचा प्रभाव आहे. संशोधनानुसार, सार्वजनिक अनुमोदन हे सरकारने योग्य प्राधान्यक्रमांवर लक्ष केंद्रित केले आहे का आणि ते पारदर्शक आहे का यावर अवलंबून आहे.[१९] तसेच, घरांच्या किमतींच्या संकटासारख्या विषयांवरील माध्यम कव्हरेजमुळे इमिग्रेशनबद्दल जनमतावर परिणाम होऊ शकतो, ज्याचा परिणाम सरकारच्या धोरणांवर देखील होतो.[२०]
या लोकसंख्याशास्त्रीय घटकांमधील आणि सार्वजनिक धारणा यांमधील गुंतागुंत ट्रूडो यांना विस्तृत समर्थन मिळवण्यात आव्हान निर्माण करते, विशेषतः बदलत्या आर्थिक व सामाजिक समस्यांच्या संदर्भात.[२१][२२]
विवाद आणि टीका
हवामान बदल धोरणे
जस्टिन ट्रूडो यांच्या कार्यकाळात त्यांच्या सरकारच्या हवामान बदल धोरणांवर मोठ्या प्रमाणावर टीका झाली आहे. लिबरल पक्षाने हवामान बदलाला तोंड देण्यासाठी कटिबद्ध असल्याचे जाहीर केले असले तरी, अनेक टीकाकारांचा असा दावा आहे की त्यांच्या कृती त्यांच्या विधानांशी जुळत नाहीत. या विरोधाभासाचे मुख्य कारण म्हणजे सरकारने नवीन पाईपलाईन्स मंजूर करणे आणि जीवाश्म इंधनांमध्ये सातत्याने गुंतवणूक करणे. त्यामुळे काही लोकांनी ट्रूडो यांच्या सरकारला “पेट्रो-प्रोग्रेसिव्ह” म्हटले आहे. या सरकारने हवामान विज्ञानाचा स्वीकार केला असल्याचे जाहीर केले, पण एकाच वेळी अशा उपक्रमांना पाठिंबा दिला, ज्यामुळे हवामान संकट अधिकच गंभीर झाले.[७][८]
मार्च २०२१ मध्ये, कंझर्व्हेटिव्ह नेते एरिन ओ’टूल यांनी कार्बन कर प्रस्तावित केला, ज्यामुळे कंझर्व्हेटिव्ह पक्षाच्या हवामान धोरणांमध्ये बदल झाला. कॅनडातील राजकीय पक्षांमध्ये हवामान कृतीबाबत व्यापक सहमती निर्माण झाल्याचे हे एक लक्षण होते, जरी विशिष्ट उद्दिष्टे आणि कार्बन कराच्या अंमलबजावणीवर मतभेद कायम राहिले.[७] याउलट, पीपल्स पार्टीने हवामान बदल धोरणांना थेट नाकारले आहे आणि पॅरिस करारातून माघार घेण्याची घोषणा केली आहे, ज्यामुळे या मुद्द्यावर असलेले राजकीय मतभेद स्पष्ट झाले आहेत.[७]
WE चॅरिटी प्रकरण
ट्रूडो यांच्या सरकारला WE चॅरिटी प्रकरणामुळे देखील मोठ्या विवादांचा सामना करावा लागला आहे. या प्रकरणात ट्रूडो कुटुंबाचे WE चॅरिटीसोबत असलेले घनिष्ठ संबंध आणि त्यातून निर्माण झालेला हितसंबंधाचा संघर्ष हा मुख्य मुद्दा होता. कोविड-१९ महामारीदरम्यान, सरकारने WE चॅरिटीला एक उन्हाळी विद्यार्थी-ग्रांट कार्यक्रमाचे व्यवस्थापन करण्याची जबाबदारी दिली होती. या निर्णयाच्या चौकशीसाठी नीतिनियम आयुक्तांकडून तपास सुरू करण्यात आला. जरी या प्रकरणात ट्रूडो यांना कोणतेही गैरकृत्य आढळले नाही, तरीही अर्थमंत्री बिल मॉर्नो यांनी हितसंबंधाच्या कायद्याचे उल्लंघन केल्याचे आढळले, ज्यामुळे सरकारला मोठ्या राजकीय धक्क्याचा सामना करावा लागला.[११][२३] या विवादामुळे कॅनडातील राजकीय निर्णय प्रक्रियेतील प्रामाणिकतेबद्दल चर्चा सुरू झाली आहे.
अंतर्गत पक्षातील तणाव
आंतरराष्ट्रीय दबावांशिवाय, ट्रूडो यांना त्यांच्या स्वतःच्या पक्षातील असहमतीचाही सामना करावा लागला आहे. काही लिबरल पक्षाचे सदस्य सरकारच्या हवामान धोरणांच्या कार्यक्षमतेबद्दल चिंता व्यक्त करतात. काही सदस्यांनी पक्षाच्या एकतेला बळ देण्यासाठी झालेल्या चर्चांना पाठिंबा दिला असला, तरी काही सदस्यांना त्यांच्या मुद्द्यांचे समाधानकारक उत्तर न मिळाल्याने नाराज असल्याचे दिसून आले.[२३] या अंतर्गत विभागणीमुळे ट्रूडो यांच्या नेतृत्वातील आव्हाने अधिकच गुंतागुंतीची बनली आहेत.
विरोधकांना दिलेला प्रतिसाद
हवामान धोरणांवरील टीकेला प्रत्युत्तर देताना, ट्रूडो यांच्या प्रशासनाने निर्णायक कृतीची कमतरता दाखवली आहे, ज्यामुळे त्यांची भूमिका कंझर्व्हेटिव्ह पक्षाच्या धोरणांशी साधर्म्य दाखवते असे म्हटले जाते. टीकाकारांचे म्हणणे आहे की, दोन्ही पक्षांनी कॉर्पोरेट कॅनडाच्या हितसंबंधांचीच सेवा केली आहे, त्यामुळे हवामान बदलाचा प्रभावीपणे मुकाबला करण्यासाठी आवश्यक असलेल्या मूलभूत बदलांची अंमलबजावणी करण्यात ते अपयशी ठरले आहेत.[८] हवामान धोरणांवरील सुरू असलेल्या विवादांमुळे आणि शासनाच्या भूमिकेबद्दलच्या चर्चांमुळे, लिबरल पक्षाची पर्यावरणीय मुद्द्यांवरील बांधिलकी आणि जटिल राजकीय परिस्थितीतून मार्ग काढण्याची त्यांची क्षमता याबद्दल प्रश्न निर्माण झाले आहेत.
पुरस्कार आणि सन्मान
जस्टिन ट्रूडो यांना त्यांच्या कारकिर्दीत अनेक पुरस्कार आणि सन्मान मिळाले आहेत, ज्यात सार्वजनिक सेवा, शिक्षण आणि जनजागृतीसाठी त्यांनी केलेल्या योगदानाची दखल घेण्यात आली आहे.
शैक्षणिक सन्मान
ट्रूडो यांच्या नेतृत्वगुणांना आणि सामाजिक योगदानाला अनेक शैक्षणिक संस्थांकडून मान्यता मिळाली आहे. विशेषतः, जुलै २०१७ मध्ये एडिनबर्ग विद्यापीठाने त्यांना मानद पदवी प्रदान केली, ज्यामुळे त्यांच्या राजकारणातील आणि सामाजिक मुद्द्यांवरील प्रभावाची कबुली देण्यात आली.[११][२४] याशिवाय, मे २०१८ मध्ये त्यांनी न्यूयॉर्क विद्यापीठाच्या दीक्षांत समारंभात भाषण दिले, ज्यामुळे शिक्षण आणि नेतृत्वावरील जागतिक चर्चेत त्यांची प्रतिष्ठा आणखी दृढ झाली.[११]
राजकीय नेतृत्वाबद्दलचा सन्मान
पंतप्रधान म्हणून, ट्रूडो यांच्या राजकीय नेतृत्वाला देशांतर्गत तसेच आंतरराष्ट्रीय स्तरावरही मान्यता मिळाली आहे. हवामान बदलाविरोधातील प्रयत्नांमध्ये त्यांनी जर्मनीसह सह-अध्यक्ष म्हणून महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली आहे. या उपक्रमांतर्गत, विकसित देशांनी कमी आर्थिक क्षमतेच्या देशांना हवामान बदलाच्या प्रभावांना तोंड देण्यासाठी मदत करण्याचे वचन दिले आहे. या प्रयत्नांचे उद्दिष्ट आंतरराष्ट्रीय परिषदा जसे की COP28 मध्ये कॅनडाच्या धोरणात्मक उद्दिष्टांशी सुसंगत आहे, जिथे ट्रूडो यांनी जागतिक दक्षिणेकडील देशांसाठी समर्थन मिळवण्याचा प्रयत्न केला आहे.[२५]
सार्वजनिक प्रतिमा आणि लोकप्रियता
जस्टिन ट्रूडो यांची सार्वजनिक प्रतिमा विविध प्रकारच्या मतांमध्ये विभागलेली आहे. विविध सर्वेक्षणांनुसार, कॅनडातील लोक त्यांच्या नेतृत्वाच्या गुणांबद्दल मिश्र मत व्यक्त करतात. फक्त निम्म्यापेक्षा कमी उत्तरदात्यांना वाटते की, ट्रूडो विश्वासार्हतेच्या महत्त्वपूर्ण गुणांचे प्रतिनिधित्व करतात. गोपनीय माहितीचे संरक्षण करण्यासाठी त्यांना ४८% आणि त्यांच्या तत्त्वांनुसार काम करण्यासाठी ४५% सकारात्मक मत मिळाले आहे. तथापि, लोकसंख्येतील मोठा भाग त्यांना विश्वासार्हता आणि वचनपूर्तीत अपयशी मानतो, ज्यामुळे मतदारांशी विश्वास प्रस्थापित करण्यासाठी त्यांना अजूनही प्रयत्न करावे लागतील असे दिसून येते.[१६]
व्यावसायिक संघटनांकडून मान्यता
ट्रूडो यांच्या सरकारच्या उपक्रमांना श्रमिक आणि व्यावसायिक संघटनांकडून देखील मान्यता मिळाली आहे. उदाहरणार्थ, त्यांच्या प्रशासनाने विविध संघटनात्मक प्रयत्नांना पाठिंबा दिला आहे, ज्यामुळे श्रम हक्क आणि मानकांसाठी असलेली त्यांची बांधिलकी दर्शवली आहे. या धोरणांमुळे कॅनेडियन कामगारांसाठी चांगल्या कामाच्या वातावरणाची निर्मिती झाल्याचे श्रमिक नेत्यांनी कौतुक केले आहे.[२४]
भारत-कॅनडा राजकीय तणाव: कारणे, परिणाम आणि भविष्य
भारत आणि कॅनडा यांच्यातील सध्याचा राजनैतिक तणाव जागतिक स्तरावर चर्चेचा विषय बनला आहे. २०२३ मध्ये हा तणाव आणखी उफाळून आला, ज्याचे मूळ खलिस्तानी समर्थक हरदीप सिंग निज्जर यांच्या हत्येमध्ये आहे. या घटनेनंतर कॅनडाचे पंतप्रधान जस्टिन ट्रुडो यांनी भारतावर गंभीर आरोप केले, ज्यामुळे दोन्ही देशांमधील राजनैतिक संबंधांमध्ये मोठी खळबळ माजली आहे.
तणावाची पार्श्वभूमी
तणावाची सुरुवात हरदीप सिंग निज्जर यांच्या हत्येपासून झाली. जून २०२३ मध्ये कॅनडातील ब्रिटिश कोलंबिया प्रांतात, निज्जर यांची हत्या करण्यात आली. कॅनडाचे पंतप्रधान जस्टिन ट्रुडो यांनी सप्टेंबर २०२३ मध्ये कॅनडाच्या संसदेतील भाषणात आरोप केला की, या हत्येत भारत सरकारचा सहभाग असू शकतो. त्यांनी कॅनडाच्या गुप्तचर संस्थांच्या अहवालांचा दाखला देत हा आरोप केला.
भारताचा प्रतिवाद
भारताने या आरोपांना स्पष्ट शब्दांत नाकारले आणि हे आरोप निराधार असल्याचे सांगितले. भारत सरकारने ट्रुडो यांच्या विधानांचा निषेध केला आणि कॅनडाला पुराव्यांची मागणी केली. भारताने याआधीच कॅनडामध्ये वाढणाऱ्या खलिस्तानी समर्थक हालचालींवर चिंता व्यक्त केली होती. भारताच्या मते, कॅनडामध्ये खलिस्तानी समर्थक गटांना आश्रय मिळत आहे, ज्यामुळे दोन्ही देशांमधील तणाव वाढत आहे.
राजनैतिक प्रतिबंध आणि निर्णय
या तणावाच्या परिणामी, दोन्ही देशांनी एकमेकांच्या वरिष्ठ राजनैतिक अधिकाऱ्यांची हकालपट्टी केली. भारताने कॅनडाच्या वरिष्ठ राजनैतिक अधिकाऱ्यांना देश सोडण्याचे आदेश दिले, तर कॅनडानेही भारतीय राजनैतिक अधिकाऱ्यांना हाकलले. या घटनेने दोन्ही देशांमध्ये राजनैतिक संवादात अडथळे निर्माण केले आहेत.
व्यापार आणि आर्थिक परिणाम
या राजनैतिक तणावाचा आर्थिक परिणामही होऊ लागला आहे. कॅनडाने भारतासोबतच्या प्रस्तावित मुक्त व्यापार कराराच्या चर्चेला स्थगिती दिली आहे. दोन्ही देशांमधील व्यापार महत्त्वाचा आहे, विशेषतः कृषी उत्पादनांच्या बाबतीत. भारत कॅनडाकडून मोठ्या प्रमाणात डाळी आयात करतो, आणि तणावाच्या वाढीमुळे डाळींच्या किंमती वाढण्याची शक्यता आहे.
भारतीय विद्यार्थी आणि स्थलांतरित समुदायावर परिणाम
कॅनडामध्ये भारतीय विद्यार्थी आणि स्थलांतरित समुदाय मोठ्या प्रमाणात आहेत. सुमारे १० लाखांहून अधिक भारतीय कॅनडामध्ये वास्तव्य करतात, त्यापैकी मोठा भाग विद्यार्थी आहेत. कॅनडामध्ये शिक्षण घेणारे भारतीय विद्यार्थी या तणावामुळे चिंतेत आहेत, कारण त्याच्या शिक्षणावर आणि भविष्यातील रोजगार संधींवर परिणाम होऊ शकतो.
खलिस्तानी हालचाली आणि कॅनडाची भूमिका
भारताने कॅनडामध्ये खलिस्तानी समर्थक गटांच्या वाढत्या हालचालींवर वारंवार चिंता व्यक्त केली आहे. भारताच्या मते, कॅनडामध्ये खलिस्तानी विचारसरणीचा प्रचार केला जातो आणि त्यांना राजकीय आश्रय मिळतो. ट्रुडो सरकारवर आरोप आहे की, त्यांनी या गटांवर कडक कारवाई न करता त्यांना अप्रत्यक्ष समर्थन दिले आहे, कारण कॅनडामधील काही मतदारसंघांमध्ये खलिस्तानी समर्थकांची मोठी मतपेढी आहे.
भारत आणि कॅनडाचे संबंध: एक ऐतिहासिक दृष्टिकोन
भारत आणि कॅनडामधील संबंध ऐतिहासिकदृष्ट्या मैत्रीपूर्ण राहिले आहेत. दोन्ही देशांनी व्यापार, शिक्षण, तंत्रज्ञान आणि सांस्कृतिक आदान-प्रदानात मजबूत संबंध निर्माण केले आहेत. परंतु, अलीकडील वर्षांमध्ये खलिस्तानी आंदोलनाच्या मुद्द्यामुळे तणाव वाढला आहे. १९८० च्या दशकात खलिस्तानी उग्रवादाच्या काळातही कॅनडातील काही गटांनी उघडपणे या चळवळीचे समर्थन केले होते.
भविष्य आणि संभाव्य तोडगा
तणाव कमी करण्यासाठी दोन्ही देशांमध्ये शांततामय संवादाची गरज आहे. भारताने कॅनडाला ठोस पुरावे सादर करण्याची विनंती केली आहे, तर कॅनडाने त्यांच्या तपासात पारदर्शकता ठेवण्याचे वचन दिले आहे. आंतरराष्ट्रीय पातळीवरही या तणावाचा परिणाम दिसत असून, अमेरिका आणि इतर देशांनी शांतता आणि संवादाचे महत्त्व अधोरेखित केले आहे.
संदर्भ
- Canada’s Youth Policy – Canada.ca
- The federal government and Canada’s COVID-19 responses: from ‘we’re ready, we’re prepared’ to ‘fires are burning’
- Teacher, actor, boxer, prime minister: A Justin Trudeau timeline
- Justin Trudeau (Profile) – The Canadian Encyclopedia
- Justin Trudeau: A life in politics – BBC News
- Justin Trudeau (Profile) – The Canadian Encyclopedia
- Justin Trudeau – A Journey of Leadership & Policy Reforms
- Justin Trudeau – Wikiwand
- Common Ground: A Political Life – Justin Trudeau – Google Books
- Who is Justin Trudeau – and how did he become Canada’s new Prime Minister?
- Justin Trudeau – The Canada Guide
- Here’s how Canada changed under Justin Trudeau – CTV News
- Which Trust Attributes Most Drive the Reputations of Justin Trudeau
- What Canadians think of Justin Trudeau 8 years in: survey – CTV News
- After 8 years, Trudeau’s approval rate falls short of Chretien – KTVZ
- Abacus Data Poll: Conservatives lead Liberals by 18
- What’s behind the dramatic shift in Canadian public opinion
- How did Trudeau’s performance stack up to his promises?
- The carbon tax is dead. Climate policy doesn’t have to be
- 2021 Canadian federal election – Wikipedia
- Canada has widest gap between words and climate action, UN finds
- Justin Trudeau – Wikipedia
- Justin Trudeau’s Liberals launch new ad campaign | CTV News
- Live Updates: Canada Keeps Trudeau, Biden At The UN And The End – NPR
- COP28: Canada’s plans for climate change summit | CTV News