चेटीचंड हा सिंधी समुदायासाठी महत्त्वपूर्ण सण असून, हिंदू नववर्षाची सुरुवात आणि भगवान झूलेलाल यांच्या जन्माचा उत्सव आहे. भगवान झूलेलाल यांना सिंधी संस्कृती आणि परंपरांचे रक्षक मानले जाते. चेटीचंडच्या पौराणिक कथेनुसार, झूलेलाल यांचा जन्म अत्याचारी राजा मीरखशाहच्या राजवटीतून समाजाची सुटका करण्यासाठी झाल्याचा उल्लेख आहे, ज्यातून सिंधी जनतेचा आशावाद, एकता, आणि चांगल्याचा विजय यांचे प्रतीक व्यक्त होते[१][२][३].
चेटीचंड सण विविध धार्मिक विधी, सामुदायिक प्रार्थना, आणि “शोभा यात्रा” नावाच्या भव्य मिरवणुकीने साजरा केला जातो. यात भक्त पारंपरिक पोशाख घालून संगीत, नृत्य, आणि उत्साहात सहभागी होतात, ज्यातून सिंधी समुदायाचा समृद्ध वारसा प्रतिबिंबित होतो. साई भाजी आणि सिंधी कढी यांसारखे खास पारंपरिक खाद्यपदार्थ तयार करून सामुदायिक भोजनाच्या माध्यमातून सामाजिक एकता वृद्धिंगत केली जाते. विशेषत: जगभर पसरलेल्या सिंधी समुदायात, चेटीचंड धार्मिक श्रद्धा आणि सिंधी ओळखीचे प्रतीक मानला जातो[४][५][६].
चेटीचंड वसंत ऋतू आणि कापणी हंगामाच्या प्रारंभाचे प्रतीक आहे, ज्यामुळे नवचैतन्य आणि समृद्धीचे प्रतीक म्हणून साजरा केला जातो. या सणात ज्योत जागरण (मातीच्या दिव्यांना प्रज्वलित करणे) आणि शाह अब्दुल लतीफ भिटाई यांचे काव्यपठण केल्याने सिंधी समुदायाची सामूहिक ओळख आणि मूल्ये अधोरेखित होतात[२][७][८].
चेटीचंडसंदर्भातील मतभेद प्रामुख्याने त्याच्या ऐतिहासिक कथानकातील विविध मते आणि भिन्न क्षेत्रांतील साजरेकरणाच्या पद्धतींमुळे उद्भवतात. विशेषतः विविध प्रदेशांमध्ये, स्थानिक परंपरेनुसार सण साजरा केला जातो, ज्यामुळे काही वेळा प्रामाणिकता आणि प्रतिनिधित्वाबद्दल चर्चा निर्माण होते. या विविधतेतही सिंधी वारसा जपण्याचे प्रयत्न केले जातात[३][९][१०].
इतिहास
चेटीचंड हा सिंधी समुदायासाठी ऐतिहासिक आणि सांस्कृतिक दृष्ट्या अत्यंत महत्त्वाचा सण आहे. हा सण भगवान झूलेलाल, ज्यांना उदेरोलाल म्हणूनही ओळखले जाते, यांच्या अद्भुत जन्माची आठवण करून देतो. झूलेलाल यांना सिंधी जनतेच्या रक्षक देवता मानले जाते, विशेषतः अत्याचारी सत्ताविरुद्ध संरक्षण देणारे म्हणून त्यांची पूजा केली जाते. परंपरेनुसार, झूलेलाल यांचा जन्म त्या काळातील अत्याचारी राजा मीरखशाहच्या राजवटीतून हिंदूंना वाचवण्यासाठी झाला, ज्याने हिंदूंवर जबरदस्तीने धर्मांतर करण्याचा प्रयत्न केला होता[१][२].
ही दैवी कहाणी केवळ धार्मिक महत्त्व दर्शवत नाही, तर प्रतिकूल परिस्थितीत सिंधी जनतेच्या धैर्य आणि श्रद्धेचे प्रतीकही मानली जाते. चेटीचंडच्या उत्सवात सामुदायिक प्रार्थना आणि शाह अब्दुल लतीफ भिटाई यांच्या “अखो” नावाच्या काव्यांचा पठण केला जातो, ज्यात भगवान झूलेलाल यांच्या गुणांची आणि शिकवणींची महती सांगितली जाते. या प्रथेमुळे समुदायामध्ये ऐक्याची आणि आध्यात्मिक जाणीवेची भावना निर्माण होते[४][५].
शोभायात्रा आणि सांस्कृतिक परंपरा
चेटीचंडच्या साजरेकरणात “शोभायात्रा” नावाच्या भव्य मिरवणुका काढल्या जातात, ज्यामध्ये भक्त पारंपरिक पोशाख घालून संगीत आणि नृत्य सादरीकरण करतात. या मिरवणुकांमध्ये भगवान झूलेलाल यांच्या जीवनातील महत्त्वपूर्ण प्रसंगांचे देखावेही दाखवले जातात, ज्यातून सणाच्या उत्सवाला दृश्यात्मक आणि सांस्कृतिक दृष्ट्या समृद्धता मिळते[६].
पारंपरिक खाद्यपदार्थ
चेटीचंडमध्ये पारंपरिक सिंधी पदार्थ, जसे की साई भाजी, सिंधी कढी, आणि थद्री बनवले जातात आणि सामूहिक भोजनात सामायिक केले जातात. या सणातल्या खाद्यपदार्थांच्या आदानप्रदानामुळे सिंधी कुटुंबातील संबंध अधिक घट्ट होतात आणि त्यांचे समृद्ध पाककला वारसा अधोरेखित होतो[४].
कृषी आणि धार्मिक महत्त्व
चेटीचंड वसंत ऋतूचे आगमन आणि कापणी हंगामाची सुरुवात दर्शवतो, ज्यामुळे सणाचे धार्मिक आणि कृषी महत्त्व जुळवले गेले आहे. सिंधी समुदायासाठी, चेटीचंड हे नववर्षाचे प्रतीक आहे, ज्यात आशा, समृद्धी, आणि शांततेचे स्वागत केले जाते. हा सण चांगुलपणाचा दुष्टतेवर विजय दर्शवतो, ज्यात भगवान झूलेलाल यांच्या पराक्रमाचा वारसा जपला जातो[२].
आंतरराष्ट्रीय स्तरावर साजरेकरण
सिंधी प्रवासी समुदाय जगभरात चेटीचंड साजरा करतात, ज्याद्वारे ते आपला सांस्कृतिक वारसा टिकवतात आणि पुढील पिढ्यांना ही परंपरा पुढे देतात. यामुळे सिंधी समुदायाचा समृद्ध इतिहास आणि संस्कृती जागतिक स्तरावर देखील टिकून राहते[५].
सांस्कृतिक महत्त्व
चेटीचंड हा सिंधी समुदायासाठी अत्यंत सांस्कृतिक महत्त्वाचा सण आहे, जो त्यांच्या वारशाचे उत्सव आणि सामुदायिक ओळख जपण्यासाठी साजरा केला जातो. हा सण भगवान झूलेलाल यांच्या जन्माचा उत्सव असून, झूलेलाल यांना सत्य, न्याय, आणि करुणेचे प्रतीक मानले जाते. सिंधी लोक त्यांना त्यांच्या सांस्कृतिक परंपरांचा रक्षक मानतात[३][११]. चेटीचंड फक्त धार्मिक साजरेकरण नसून समुदायामध्ये ऐक्य आणि सामूहिक ओळख वाढवण्याचे कार्य करते.
ओळख आणि वारसा यांचा उत्सव
चेटीचंड उत्सव सिंधी सांस्कृतिक ओळखीचे ज्वलंत प्रतीक आहे. विविध धार्मिक विधी आणि पारंपरिक क्रियाकलापांद्वारे, हा सण सिंधी समुदायाच्या सामायिक इतिहासाची आणि मूल्यांची आठवण करून देतो[७]. या निमित्ताने सिंधी समाज एकत्र येऊन त्यांचा सांस्कृतिक प्रवास आणि झूलेलाल यांच्या कथा साजरी करतात, ज्यातून चांगल्याचा दुष्टतेवर विजय दर्शवला जातो[२][११]. झूलेलालांच्या शिकवणींची आठवण करून देणारा हा सण सिंधी संस्कृतीचे अद्वितीय रिवाज जपण्यासाठी आणि वाढवण्यासाठी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतो[५][१२].
सामुदायिक भावना वाढवणे
चेटीचंड हा केवळ धार्मिक सण नसून, तो समाजातील सामाजिक संबंध दृढ करण्यासाठी देखील महत्त्वाचा आहे. सणाच्या निमित्ताने कुटुंबांचे पुनर्मिलन, सामुदायिक जमावे, आणि सामाजिक बंध अधिक घट्ट होतात. अखंड ज्योत प्रज्वलित करणे आणि प्रसाद वाटप ही कृती सामायिकरण आणि उदारतेच्या सिंधी मूल्यांची आठवण करून देतात[१३]. चेटीचंडमधील हा सामुदायिक घटक विशेषतः महत्वाचा आहे, कारण अनेक सिंधी जगभर पसरलेले आहेत आणि त्यांना त्यांच्या सांस्कृतिक ओळखीशी जोडून ठेवतो[७][८].
संघर्ष आणि आशेचे प्रतीक
चेटीचंडचा आणखी एक महत्त्वपूर्ण अर्थ म्हणजे प्रतिकूल परिस्थितीत टिकून राहण्याचे प्रतीक. सिंधी समुदायाला इतिहासात अनेक आव्हाने आणि विस्थापनाचा सामना करावा लागला आहे, आणि चेटीचंड त्यांची सांस्कृतिक अभिमान आणि सहनशक्तीचे प्रतीक आहे[७][९]. या सणाद्वारे, सिंधी लोक त्यांच्या ओळखीचे आणि मूल्यांचे जतन करण्याच्या क्षमतेची आठवण ठेवतात. ही टिकाऊपणाची भावना नववर्षात प्रेम, करुणा, आणि एकात्मतेच्या मूल्यांची शिकवण देते, ज्यामुळे त्यांना पुढे जाण्याची प्रेरणा मिळते[२][९].
चेटीचंड: प्रथा आणि परंपरा
चेटीचंड हा सिंधी समुदायाचा सांस्कृतिक आणि धार्मिक दृष्ट्या महत्त्वाचा सण आहे, जो सिंधी नववर्षाच्या स्वागताचा आणि भगवान झूलेलाल यांच्या सन्मानाचा प्रतीक आहे. झूलेलाल यांना आशा, नवचैतन्य, आणि जीवनचक्राचे प्रतीक मानले जाते.
विधी आणि उत्सव
चेटीचंडच्या मुख्य विधींमध्ये ज्योत जागरण हा मुख्य विधी आहे, ज्यात अक्षोईल नावाच्या गहूच्या दिव्याचे प्रज्वलन केले जाते. हा दिवा ज्ञान आणि शुद्धतेचे प्रतीक मानला जातो. या दिव्याभोवती गहू, मोदक, फळे, फुले, आणि अन्य पूजासामग्री ठेवली जाते, ज्यांना कुंकू, वेलची, बदाम, आणि लवंगाने सजवले जाते, ज्यातून भक्तांची आस्था प्रकट होते[२][७]. याशिवाय, शोभायात्रा नावाची भव्य मिरवणूक देखील काढली जाते, ज्यामध्ये भक्त पारंपरिक पोशाख घालून झूलेलाल यांच्या जीवनाच्या कथा, संगीत, आणि नृत्य सादर करतात[६].
सामुदायिक सहभाग
चेटीचंड सणामुळे समुदायामध्ये एकतेची भावना वृद्धिंगत होते. कुटुंब आणि मित्र सामुदायिक भोजनासाठी एकत्र येतात, ज्यामध्ये सयाल सेव आणि डाळ पकवान सारखे पारंपरिक सिंधी पदार्थ बनवले जातात[६][७]. या भोजनाचा सामायिकरण एकात्मतेचे प्रतीक आहे. जगभरातील सिंधी प्रवासी देखील त्यांच्या परंपरेशी जोडून राहण्यासाठी विविध कार्यक्रमांचे आयोजन करतात, ज्यातून चेटीचंडचे महत्त्व जागतिक स्तरावर पसरते[६].
सांस्कृतिक अभिव्यक्ती
संगीत, नृत्य, आणि सांस्कृतिक कार्यक्रमांद्वारे सिंधी समुदायाची समृद्ध परंपरा साजरी केली जाते[१४]. बहराणा साहिब या नावाचे मातीचे घडे सजवण्याची परंपरा देखील आहे, ज्यामध्ये पाणी, फुले, आणि नारळ ठेवले जातात. हे घडे समृद्धीचे प्रतीक मानले जातात आणि नवचैतन्य आणि आभार व्यक्त करण्याच्या सणाच्या मुख्य थीमवर भर देतात[१४][१५].
आध्यात्मिक महत्त्व
चेटीचंडची सुरुवात कन्नी पाहण्याने होते, ज्यामध्ये सोनं, चांदी, आणि ताजे फळे इत्यादी शुभ वस्तू पाहिल्या जातात, ज्याने नववर्षात शुभत्व येईल अशी धारणा आहे. सकाळचे स्नान, पंचांग पूजा (अलमनाक पूजन), आणि मंदिरात किंवा घरातील देव्हाऱ्यात प्रार्थना केल्या जातात, ज्यातून वर्षभर समृद्धी आणि शांततेची प्रार्थना केली जाते[१५][१६][७].
या प्रथा आणि परंपरांद्वारे चेटीचंड सिंधी समुदायाच्या आध्यात्मिक आणि सांस्कृतिक ओळखीचे प्रतीक ठरतो, ज्यामध्ये समुदायाचा एकात्मतेचा आणि संस्कृतीचा अभिमान साजरा केला जातो.
प्रादेशिक विविधता
चेटीचंड, सिंधी नववर्ष म्हणून ओळखला जाणारा हा सण, विविध क्षेत्रांमध्ये साजरा केला जातो आणि प्रत्येक ठिकाणी सिंधी संस्कृतीचे वेगवेगळे पैलू उलगडतो. जरी या सणाचा मुख्य भाव समान असला, तरी त्यातील प्रथा, रीतिरिवाज, आणि खाद्यसंस्कृती स्थानानुसार वेगवेगळ्या असतात.
सिंधमधील साजरेकरण
सिंधमध्ये, जो चेटीचंडचा जन्मस्थान आहे, हा सण मोठ्या उत्साहाने साजरा केला जातो. येथे भगवान झूलेलाल यांना समर्पित विविध धार्मिक विधी पार पाडले जातात. प्रार्थना, सामुदायिक जमावे, आणि पारंपरिक गीते गाणे हे सणाचे मुख्य भाग आहेत. तहरी नावाचे सुगंधी भाताचे पक्वान्न देखील या सणानिमित्त बनवले जाते आणि सामुदायिक भोजन (लंगर) म्हणून दिले जाते[१७][३]. सिंधमधील उत्सवांमध्ये रंगीत मिरवणुका आणि सांस्कृतिक सादरीकरणे असतात, ज्यातून त्या भागाचा कलात्मक वारसा उजळून दिसतो.
भारतातील साजरेकरण
भारतामध्ये, विशेषतः महाराष्ट्र आणि गुजरातसारख्या सिंधी लोकसंख्या असलेल्या राज्यांमध्ये, चेटीचंड पारंपरिक आणि आधुनिक प्रथांचा समन्वय साधून साजरा केला जातो. सामुदायिक कार्यक्रम, सांस्कृतिक कार्यक्रम, आणि धर्मादाय उपक्रम देखील या सणाच्या साजरेकरणात समाविष्ट असतात[९]. यावेळी खाद्यपदार्थांमध्ये स्थानिक घटकांचा वापर केला जातो, ज्यामुळे पारंपरिक पदार्थांचे अनोखे प्रकार तयार होतात. महाराष्ट्रात, आधुनिक फ्युजन पाककला लोकप्रिय झाली आहे, ज्यात पारंपरिक सिंधी रेसिपींमध्ये आधुनिक तंत्रांचा वापर करून युवा पिढीला साजरेकरणामध्ये सहभागी केले जाते[९].
जागतिक स्तरावरील साजरेकरण
सिंधी प्रवासी समुदायांनी जगभरातील वेगवेगळ्या देशांमध्ये चेटीचंड आपल्या स्थानिक संदर्भानुसार जुळवून घेतला आहे. अमेरिकेत, कॅनडात, आणि यूकेमध्ये सिंधी समुदाय मोठ्या समारंभांचे आयोजन करतात, ज्यात पारंपरिक संगीत, नृत्य, आणि खाद्यपदार्थ असतात. या कार्यक्रमांमध्ये मुख्यतः समुदायाचे ऐक्य आणि सांस्कृतिक जतन यावर भर दिला जातो, ज्यात सांस्कृतिक प्रदर्शन आणि शैक्षणिक कार्यशाळांचा समावेश असतो, जेणेकरून युवा पिढीला त्यांच्या वारशाशी जोडले जाऊ शकेल[१०][३].
या प्रादेशिक विविधता चेटीचंडच्या अनुकूलतेला अधोरेखित करते आणि सिंधी लोकांचा सांस्कृतिक अभिमान, जिथेही ते असले तरी, आपला समृद्ध वारसा साजरा करताना दिसतो.
प्रमुख व्यक्तिमत्त्वे
भगवान झूलेलाल
चेटीचंड सणातील मुख्य व्यक्तिमत्त्व म्हणजे भगवान झूलेलाल, ज्यांना “सागर देवता” किंवा “समुद्राचा देव” मानले जाते. झूलेलाल यांना सिंधी समुदायाच्या प्रार्थनांवरून, अत्याचारी राजा मीरखशाहच्या राजवटीतून मुक्ती मिळवण्यासाठी जन्माला आलेली दैवी प्रतिक्रिया मानले जाते[२][१]. झूलेलाल करुणा आणि धैर्याचे प्रतीक आहेत. त्यांचे वर्णन वृद्ध व्यक्तीच्या रूपात, पांढऱ्या दाढी-मिशा आणि राजेशाही पोशाखात केले जाते, जे फुलांच्या कमळावर असलेल्या माशावर विराजमान असतात. त्यांचे जीवन आणि शिकवणी चेटीचंडच्या सणात महत्त्वाची भूमिका बजावतात आणि सिंधी संस्कृतीतील श्रद्धा आणि टिकाऊपणाचे प्रतीक आहेत[२].
उदयचंद
उदयचंद हे भगवान झूलेलाल यांचे पिता आहेत आणि झूलेलालांच्या जन्माच्या कथेमध्ये त्यांचे विशेष स्थान आहे. उदयचंद आणि सिंधी समुदायाने मीरखशाहच्या जुलमी राजवटीतून सुटकेसाठी दैवी हस्तक्षेपासाठी प्रार्थना केली होती. त्यांचे पात्र सिंधी लोकांच्या श्रद्धा आणि परंपरेबद्दलच्या निष्ठेचे आणि भक्तीचे प्रतीक मानले जाते[२].
सिंधी समुदायाचे नेते
जगभरातील सिंधी समुदायामध्ये विविध नेते आणि प्रभावशाली व्यक्ती चेटीचंड उत्सव आयोजित करण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात, विशेषतः प्रवासी सिंधी समाजामध्ये. हे नेते विविध देशांत चेटीचंडच्या सांस्कृतिक महत्त्वाचे संरक्षण आणि प्रचार करतात, ज्यामुळे तरुण पिढीला त्यांच्या मूळ परंपरांशी जोडले जाते[६]. या व्यक्तिमत्त्वांमुळे भगवान झूलेलाल यांच्या शिकवणींना जागतिक स्तरावर साजरे केले जाते आणि सिंधी संस्कृतीचे जतन करण्याचे कार्य साध्य होते, ज्यातून सिंधी समुदायाची जागतिक ओळख अधिक मजबूत होते.
संबंधित सण
चेटीचंड हा सण भारतातील विविध प्रादेशिक नववर्ष सणांसोबत साजरा केला जातो, ज्यात प्रत्येक सण वेगवेगळ्या समुदायांची सांस्कृतिक विविधता आणि परंपरा दर्शवतो.
गुढी पाडवा
गुढी पाडवा हा महाराष्ट्र आणि गोव्यातील हिंदू नववर्षाचा सण आहे. या सणात “गुढी” उभारली जाते, जी समृद्धी आणि वसंत ऋतूचे आगमन दर्शवते[१८][१९]. गुढी पाडव्यात रांगोळी सजावट, पारंपरिक भोजन, आणि प्रार्थना अशा विविध विधी केले जातात, जे चेटीचंडच्या साजरेकरणाशी साम्य दाखवतात[९].
उगादी
कर्नाटक आणि आंध्र प्रदेश या दक्षिणी राज्यांमध्ये नववर्ष उगादी म्हणून साजरे केले जाते. हा सण चांद्रसौर हिंदू कॅलेंडरनुसार नववर्षाची सुरुवात दर्शवतो. यामध्ये घराची स्वच्छता, आंब्याच्या पानांची सजावट, आणि विशेष पक्वान्न बनवणे यासारख्या परंपरांचा समावेश असतो[१६][१९]. उगादी हा नवीन प्रयत्नांची सुरुवात करण्यासाठी शुभ मानला जातो, ज्यामुळे त्यात चेटीचंडसारखेच नवचैतन्याचे प्रतीक दिसून येते[१८].
बैसाखी
मुख्यतः पंजाबमध्ये साजरा होणारा बैसाखी हा सण कापणीचा उत्सव तसेच पंजाबी नववर्षाचा सण आहे. १४ एप्रिलला साजरा केला जाणारा हा सण शीख धर्मात अत्यंत महत्त्वाचा आहे, कारण याच दिवशी खालसा पंथाची स्थापना झाली होती[२०]. बैसाखीची कृषी मुळे चेटीचंडशी जोडलेली आहेत, पण हा सण पंजाबच्या ऐतिहासिक आणि धार्मिक घटनांशीही संबंधित आहे[२०].
विषू
केरळमध्ये विषू नववर्ष साजरे केले जाते आणि याच सुमारास भारतातील इतर प्रादेशिक सण साजरे होतात. विषूमध्ये विशुकणी ची मांडणी केली जाते, ज्यात समृद्धी आणि शुभतेचे प्रतीक असलेली विविध वस्त्रे ठेवली जातात[१८]. चेटीचंडप्रमाणेच विषूमध्ये नवचैतन्याची आणि समृद्धीच्या आशेची भावना असते.
पोहेला बोईशाख
पश्चिम बंगालमध्ये पोहेला बोईशाख साजरा केला जातो, जो बंगाली नववर्षाचा सण आहे. या सणात विविध मेळे, सांस्कृतिक कार्यक्रम, आणि पारंपरिक खाद्यपदार्थांचा समावेश असतो. चेटीचंडप्रमाणे, या सणातही सामुदायिक भावना आणि एकत्रितपणा यांना विशेष महत्त्व दिले जाते[१८].
नवरोझ
पारसी समुदाय नवरोझ हा सण साजरा करतो, जो झोराष्ट्रियन कॅलेंडरनुसार वसंत ऋतूचे आगमन आणि नववर्ष दर्शवतो. साधारणतः २१ मार्चला साजरा होणारा नवरोझ हा सण, चेटीचंड आणि इतर प्रादेशिक सणांप्रमाणेच नवचैतन्य आणि नव्या सुरुवातीचे प्रतीक आहे[१८].
या विविध सणांमधून भारतातील विविध समुदायांमध्ये सांस्कृतिक एकता, परंपरा आणि नवचैतन्याचे मूल्य व्यक्त होते, ज्यामुळे चेटीचंडसह सर्व सणांचा एकत्रितपणे अर्थपूर्ण आणि रंगतदार साजरेकरण होते.
संदर्भ सूची
- Cheti Chand: Significance of Jhulelal Jayanti – Bejan Daruwalla
- Jhulelal Jayanti 2024: Celebrating Sindhi New Year and … – Oneindia
- Cheti Chand Festival: Sindhi New Year and the Reverence for Water
- Cheti Chand celebrations: Significance and symbolism – Wisdom Library
- Cheti Chand: Celebrating Sindhi Heritage and the New Year
- Cultural celebrations: Significance and symbolism – Wisdom Library
- Cheti Chand 2024 Date Timings Puja Muhurat – Temples Map
- Cheti Chand 2024 – Tue, 9 April – Festivals of India
- Cheti Chand: Significance and symbolism – Wisdom Library
- The Significance of Cheti Chand: Celebrating Sindhi New Year
- Celebrating Cheti Chand: The Significance of Sindhi New Year
- What Are the Modern-Day Adaptations of Gudi Padwa Celebrations?
- Cheti Chand – indianastrologyguru.in
- cheti chand: Cheti Chand: Sindhi Hindus to celebrate birthday of their
- Hindu New Year’s Celebrations by Region – Learn Religions
- The Tahri That Binds: How A Sweet Rice Dish Connects A Woman To Her History
- What Is Sindhi Culture? Unveiling The Richness – Emma Talks
- New Year Festivals in India – ClearIAS
- What Are the Different Names of Gudi Padwa Across India?
- Hindu New Year’s Days 2021 Dates Across Different Regions of India
- Cheti Chand – Celebrating the Sindhi New Year in India